Kościół wzmiankowany w 1387 roku (prezbiterium), pw. św. Michała Archanioła. W 1638 roku rozbudowany, częściowo murowany,a częściowo drewniany. Gruntownie przebudowany w roku 1766 na styl poźnobarokowy z gotyckimi murami w prezbiterium, orientowany. Ołtarz główny poźnobarokowy z kolumnami i naddatkami, obrazami św. św. Piotra i Pawła i rzeźbami św. św. Katarzyny i Jadwigi, oraz dwóch aniołów. W zwieńczeniu obraz św. Michała Archanioła. Dwa boczne ołtarze w tradycjach rokokowych z rzeźbami w lewym św. św. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty, prawym św. św. Jana Nepomucena i Franciszka Ksawerego. Ambona klasycystyczna z XIX w., uwieńczona rzeźbą św. Michała Archanioła. Z przekazów można dowiedzieć się, że w czasie Wielkiego Postu na ołtarzu wisiała zasłona zwana postną, na której namalowany był obraz ukrzyżowanego Jezusa. W kościele znajduje się chrzcielnica z XVIII w., prospekt organowy, który tworzy jedną kompozycję z ołtarzem głównym. W zachodniej stronie kościoła jest płyta nagrobna Henryka Wachtela (zm. 1595 r.) z płaskorzeźbioną postacią rycerza. W nocy z 3 na 4 maja 1999 roku w kościele wybuchł pożar, który strawił prawie całkowicie ołtarz główny i zniszczył wnętrze. Obecnie kościół całkowicie odremontowany i odrestaurowany. Wokół kościoła był cmentarz otoczony murem z dwoma wejściami. Obok bramy wejściowej stoi krzyż pokutny.